Από την εποχή των Μάγια και των Αζτέκων, ο καρπός του κακαόδεντρου συνέδεε τους ανθρώπους με κάτι θεϊκό. Οι Μάγια πίστευαν ότι το κακαόδεντρο ήταν προσφορά των θεών στους ανθρώπους, και ως εκ τούτου οι καρποί του θεωρούνταν πολύτιμοι και προσφέρονταν -υπό τη μορφή πικρού ροφήματος- σε βασιλείς, ευγενείς, ανώτερους κληρικούς, και πολεμιστές, ενώ χρησιμοποιούνταν και σε θρησκευτικού τύπου τελετές. Στην πορεία της ιστορίας, οι σπόροι κακάο απέκτησαν σημαντική ανταλλακτική αξία και χρησιμοποιήθηκαν ως νόμισμα. Ο σπόρος του κακάο ήταν τότε σύμβολο δύναμης και πηγή ενέργειας και σοφίας που προσφέρονταν από τους θεούς στην ελίτ της κοινωνίας.
Σήμερα η σοκολάτα εξακολουθεί να είναι το ίδιο πολύτιμη αλλά με διαφορετικό τρόπο για όλους εμάς που έχουμε το προνόμιο να την απολαμβάνουμε χωρίς να είμαστε βασιλιάδες. Είναι προσιτή σε όλον τον κόσμο, και από έντονα πικρή και πικάντικη έγινε ήπια πικρή και μαζί γλυκιά. Αποτελεί βασική γευστική απόλαυση, μία απόλαυση που οι άνθρωποι μοιράζονται προσφέροντάς την ο ένας στον άλλο ως σύμβολο αγάπης, στοργής, ενδιαφέροντος, καλής διάθεσης.
Σήμερα, για εκατομμύρια ανθρώπους η σοκολάτα είναι ένας τρόπος να πουν: Σε αγαπώ, Σε ευχαριστώ, Σε θυμάμαι, Καλή Τύχη, Συγγνώμη, Συγχαρητήρια, Καλό Ταξίδι, Να είσαι καλά…
